Nerede O Eski Bayramlar!

Çağ, teknoloji çağı olunca değişimin hızı da tahmin edilenden daha fazla oluyor. "Nerede O Eski Bayramlar" serzenişinde ki bayramlar 20 sene öncesinde kaldı ve o günlerden bu günlere hızla değişmeye devam ediyor süreç.

İlk düşündüğümüz konu "bayram tatili birleşecek mi?", "9 gün olacak mı?". Çünkü bayram denilince akla tatil geliyor hemen. İnsanlar o kadar çok çalışıyor, o kadar çok sömürülüyor ki her fırsatta bulunduğu şehirden uzaklaşmanın derdine düşüyor. Ya tatil bölgelerine uzanıyorlar, ya da yazlıklarına kaçıyorlar. Köylerinde hala hayat olanlar ise köylerine gitmeyi tercih ediyor uzaklaşabilmek adına. Ne bayram trafiği görüyor gözleri, ne kalabalık, ne de parasızlık. Yeter ki uzaklaşayım diyor buralardan.

Eskiden aile büyüklerine ziyaretlere gidilirdi. El öpülüp bayram harçlıkları toplanırdı. Sabahın erken saatlerinde açılan börekler, baklavalar afiyetle yenir, aile sohbetleri yapılırdı. Çocuklar bayram sevinci yaşar, bayram için alınan kıyafetler, ayakkabılar heyecanla giyilirdi bayram sabahı. Sonra kapı kapı dolaşılırdı komşular. Ya bir avuç şeker alınırdı ya da küçük çaplıda olsa bayram harçlıkları toplanırdı. O harçlıklarla da şeker alınırdı zaten bakkal amcadan.

Sonra ne mi değişti? Değişen Dünya'ya ayak uydurmaya başladı insan farkında olmadan. Önce telefon açmaya başladı, bayramını kutlayacağı aile büyüklerine. Sonra mesajlar atıldı, internetten aranıp bulunan bayram mesajlarıyla. Sonra facebook iletisi ardından whatsapp. Yani teknoloji geliştikçe bayram mesajlarına para verilmemeye başlandı.

Rahmetli Barış Manço abimizin "Bugün bayram erken kalkın çocuklar" şarkısını mırıldanırdık her bayram sabahı ve öyle otururduk kahvaltı soframıza. Şimdi açık büfe kahvaltıya yetişme telaşı içerisinde uyanıp, sonrasında denize girmenin hayaliyle oturuyoruz kahvaltı masasına. Elimizde telefon ve tablet kime ne mesaj atacağımızı düşünerek.

"Nerede O Eski Bayramlar" diyecek kadar yaşlı değilim ama insan özlüyor bazen eskiyi. Çünkü uzaklaşıyor insanlar birbirlerinden bu yeni dünyada. Bayramların ne tadı kalıyor ne de tuzu o zaman. İnsanlar uzaklaştıkça birbirinden ne huzur kalıyor hayatta ne de keyif.

Bu bayram sabahına, bu şarkıyı dinleyerek başlayalım.

Eğer uzaksak sevdiklerimizden, büyüklerimizden en azından paraya kıyıp bir telefon açalım, seslerini duyalım. Eğer yakınsak gidip ellerini öpelim, karşılığında bayram harçlığı beklemeden.

Sadece huzuru hissetiğimiz, savaşların olmadığı, insanların ölmediği, ekmek almaya giden çocukların öldürülmediği, tüm halkların birlikte yaşadığı, diktatörlüğün değil, özgürlüğün konuşulduğu, ağaçların kesilmediği, hayvanların korunduğu barış dolu bir ülke de nice güzel bayramlar yaşamamız dileğiyle.

Hepimizin Kurban Bayramı Mübarek Olsun.

Çünkü Hepimiz Kardeşiz.