İletişim Çağında Tır Döndürmek.

Yaşı benim gibi 35 civarı olanlar internet olmadan önceki zamanı çok iyi bilir.  Nasıl iş yapıyormuşuz, sorunlarımızı nasıl çözüyormuşuz bilemiyorum. Şu anda aklı başında bir insan 10 dakika içinde ya bilgiye ulaşır ya da nasıl ulaşacağını öğrenir. Böylesine bir iletişim ağının içerisinde bilginin hızla paylaşılması ve toplumun çok daha bilinçlenmesi gerekir. Ancak sonuçlar bizim toplumumuzda hiç düşündüğümüz gibi olmadı. Bırakın bilgi toplumu olmayı, ortaya korkunç bir sorun çıktı. İnternetteki yanlış bilgiler ve bunlara gözü kapalı inanan bir toplum.

Bir yerde bir zulüm olduğunu mu iddia ediyorsunuz? Yazın arama motorlarına zulüm gören insanlar, girin resimlere, kaynağınız hazır bile. Bir de haber sitesi görünümlü bir site kurdunuz mu halkın gözünde her yazdığınız mutlaka doğru olur. Bu çok ürkütücü bir durum. Günümüzde beğenmedikleri politikacılara korkunç iftiralarda bulunuyor insanlar. Sevmedikleri politikacının siyah beyaz fotoğrafı üzerine yalan kelimeleri yazarak sosyal medyada bir anda binlerce insana ulaşabiliyorlar. İlla ki kötü niyetli olmak da gerekmiyor. En son Can Yücel ‘in yazdığı söylenen 15-20 tane şiir dolaşıyor sosyal medyada. Birkaç tanesinin Can Yücel’e ait olmadığını anlamak için bir iki Can Yücel şiiri okumak yeterli. Atatürk’ün söylemediği sözleri paylaşmak da oldukça moda bugünlerde. Oysa meşhur Bursa Söylevi bile oldukça tartışmalı.

İşin garibi aydınlık ,pırıl pırıl insanlar bunları paylaşıyor. Sanıyorum en büyük sorunumuz kuşku duymak. Bilimsel bir eğitim almadığımız için hiçbir şeye kuşkuyla yaklaşmıyoruz. Bırakın bir konuda bilgi edinmeyi, yeni duyduğumuz bir kelimeyi bile ne anlama geldiğini araştırmadan kullanmaya başlıyoruz. Hal böyle olunca toplumsal olayları bilgi eşliğinde ve objektif olarak değil, inandığımız değerler ekseninde yorumluyoruz. Kim yaşam tarzımıza yakınsa onu seviyoruz, onun fikrini benimsiyoruz. Haberden çok köşe yazarı okumamız da tüm bu söylediklerimin en büyük göstergesi aslında. Bilgimiz olmadığı için takdir ettiğimiz bir yazarın görüşlerini alıp içselleştiriyoruz. Bize uzak gördüğümüz insanları dinlemiyoruz. Böyle olunca da bir uzlaşma kültürümüz oluşamıyor.

Sanırım tüm bahsettiklerim doğamızda var. Yani model alarak öğrenme çocukluktan itibaren içimize işlemiş. Eleştirel bir bakış açısı kazandıracak bir eğitim almadığımız için de çocukça davranmaya devam ediyoruz. Aydın bir birey olmakla modern yaşamayı aynı şey sanıyoruz. Kızımla yaşadığım ufak bir hikâye ile bitirmek istiyorum. Bir virajı çok geniş aldığım için eşim “Tır mı döndürüyorsun?” diye dalga geçmişti benimle. Birkaç gün sonra araba kullanırken ani bir fren yaptığımda kızım “Tır mı döndürüyorsun ?” dedi. O gün çok güldük ama sosyal medyanın hali şu anda maalesef bu. Onca bilgi kaynağı varken, biz iletişim çağında hala tır döndürüyoruz.